بترسید از تنگی قبر، بترسید از تاریکی قبر، بترسید از غربت و تنهایی قبر، زیرا که قبر هر روز ندا می کند، من خانه ی غربتم، من خانه ی وحشتم، من خانه ی مار و مور هستم.

قابل توجه اونایی که فراموش کرده اند روزی باید بمیرند 

همه اینها بدانند که یک روز همه ی خوشی ها تمام میشود

و یک روز آنها را روی سنگ غسالخانه غسل میت میدهند

پس از یاد نبریم که یک روز ما را هم در قبر خواهند گذاشت

و دیگر هیچ راه بازگشتی برای توبه وجود ندارد 

پس یادت نرود اگر هم یادت رفت بدان یک نفر همیشه به یادت هست

جناب {عزرائیل} را میگوئیم.